به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: با شروع نبرد و تمرکز رژیم صهیونیستی بر جهاد اسلامی، در رسانههای ایران سوالی مطرح شد که حماس کجاست؟ موضوعی که در رسانههای فلسطینی چندان مطرح نبود و در مقابل آن فضای وحدت و هماهنگی خوبی هم دنبال شد. یک سناریو که از سوی اسرائیلیها مطرح شده است این است که حماس تعمداً در پنهان و پشت پرده جنگ قرار گرفته تا ضمن حمایت و مدیریت در اتاق مشترک، بهانهای دست رژیم و واسطههای مصری و قطری براساس توافقات آتش بس پیشین ندهد، اما دلیل دیگر این اتفاق، به نظر میرسد شرایط خاص نوار غزه و راهبرد حماس در سالهای اخیر است. حماس این سالها سیاست حداقل تنش را دنبال میکند و معتقد است تداوم تنشها و فرصت دادن به رژیم برای بازی با آتش مانع مسیر قدرت نوار غزه و افزایش قدرت نظامی میشود.
بر همین اساس رژیم صهیونیستی این سالها سیاست "چمن زنی" را دنبال میکند. به این شکل که هر چند ماه، حملاتی انجام دهد و نه با هدف نابودی کامل جنبش مقاومت در غزه، بلکه با هدف جلوگیری از افزایش قدرت و بازیابی توان شان به آنها ضربه بزند. رژیم صهیونیستی هم با درک این مسئله دنبال افزایش تنش و درگیریهایی به منظور آسیب به پایگاهها و حذف شخصیتهای مقاومت است. جهاد بدون همراهی حماس، نه بدنه اجتماعی و نه توان نظامی یک نبرد جدی را ندارد و راهبرد جهاد اسلامی تاکنون نشان داده است که خارج از اتاق مشترک و خلاف تصمیم اقدام نخواهد کرد.
یکی از جدیترین اهداف رژیم صهیونیستی ایجاد تنش جدی میان جهاد اسلامی و حماس است. دو جنبشی در غزه که قطعاً با هم اختلافاتی در سران و به صورت گستردهتر در بدنه اجتماعیشان دارند و انکار آن، انکار یک امر واضح است. سیاستی که نتایج آن احتمالاً پس از جنگ بیشتر مشخص خواهد شد که آیا موفقیتآمیز بوده است یا نه؟ حداقل تاکنون میتوان گفت تل آویو موفق نشده است. زیرا در ادبیات مسئولان دو جنبش و حتی بدنه اجتماعی و رسانهای این مسئله برون داد نداشته است. حتی در مراسم تشییع پیکرهای شهدای جبالیا در غزه پرچم همه جنبشها روی پیکرها نمایان بود. کاری نمادین که نشان دهنده فضای نوار غزه است.